Podatek u źródła

W Polsce funkcjonuje mechanizm „pay & refund”, mający zastosowanie do płatności przekraczających 2.000.000 PLN rocznie wobec jednego powiązanego podatnika. Ta regulacja wymaga od polskich podmiotów dokonujących płatności zastosowania podstawowej stawki podatku u źródła, jeśli płatność wykracza poza w/w próg. Następnie można ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku, wynikającego z zastosowania zwolnień lub preferencyjnych stawek podatku u źródła.

Uniknięcie mechanizmu „pay & refund” jest możliwe w dwóch przypadkach: poprzez uzyskanie opinii o stosowaniu preferencji bądź poprzez złożenie przez zarząd podmiotu dokonującego płatność specjalnego oświadczenia.

Opinia o stosowaniu preferencji jest wydawana na wniosek w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku.

Oświadczenie Zarządu umożliwia wprawdzie zastosowanie zwolnień lub preferencji podatkowych, ale może wiązać się z przyjęciem na siebie dodatkowej odpowiedzialności za prawidłowe przestrzeganie przepisów.

Dodatkowym wymogiem jest zachowanie tzw. należytej staranności przez podmiot dokonujący płatność, co obejmuje weryfikację substancji biznesowej odbiorcy płatności, a więc analizę rzeczywistej działalności gospodarczej odbiorcy oraz ustalenie ostatecznego właściciela należności (tzw. Beneficial Owner).

Wypłata dywidendy przez polską spółkę na rzecz niemieckiego wspólnika może być zwolniona spod opodatkowania. Aby zastosować zwolnienie należy spełnić warunki:

wypłacającym dywidendę jest spółka mająca siedzibę lub zarząd w Polsce;

odbiorcą dywidendy jest niemiecka spółka podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

wymagany jest bezpośredni udział kapitałowy odbiorcy dywidendy w spółce wypłacającej dywidendę, w wysokości co najmniej 10% (przez nieprzerwany okres co najmniej dwóch lat, który może jednak upłynąć po dniu wypłaty dywidendy);

odbiorca dywidendy nie może korzystać w Niemczech ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na źródło ich osiągania.

Dodatkowo wymagane jest spełnienie określonych warunków dokumentacyjnych, np. posiadania aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej i złożenia specjalnego oświadczenia przez odbiorcę dywidendy.

Do progu 2.000.000 PLN wlicza się np. odsetki, należności licencyjne czy dywidendy. Podstawą do obliczenia tego progu jest łączna kwota w/w należności na rzecz podmiotu powiązanego w roku podatkowym obowiązującym podmiot dokonujący płatności.

Tak, należyta staranność wymagana jest w każdym przypadku, niezależnie od kwoty transakcji. W stosunku do wszystkich płatności należy dokładnie sprawdzić możliwość zastosowania zwolnienia lub preferencji podatkowych. W przypadku transakcji w grupie kapitałowej, gdzie dostęp do informacji jest łatwiejszy, zakłada się wyższe standardy weryfikacji.

Aktualnie możliwe jest uzyskanie opinii o stosowaniu preferencji, obejmującej zarówno zwolnienia jak i preferencje podatkowe. Preferencje podatkowe wynikają zarówno z dyrektyw Unii Europejskiej, jak i z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku poboru WHT podmiot dokonujący płatność zobowiązany jest przekazać podatek do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 7 dnia kolejnego miesiąca. Brak poboru WHT po przekroczeniu progu 2.000.000 PLN możliwy jest po uzyskaniu opinii o stosowaniu preferencji albo złożenia specjalnego oświadczenia przez zarząd podmiotu dokonującego płatność.

W przypadku wypłaty dywidendy do złożenia wniosku o zwrot podatku będzie zawsze odbiorca dywidendy.

Co do zasady oświadczenie takie może złożyć wyłącznie członek zarządu. Jeżeli zarząd jest wieloosobowy, oświadczenie składa wyznaczona osoba wchodząca w skład organu. Nie jest możliwe złożenie oświadczenia przez pełnomocnika.

W przypadku złożenia nieprawdziwego oświadczenia, braku przeprowadzenia wymaganej weryfikacji bądź nieadekwatnej weryfikacji polskie przepisy umożliwiają nałożenie dodatkowego zobowiązania podatkowego. Co więcej, w takiej sytuacji członek zarządu może ponieść osobistą odpowiedzialność zgodnie z przepisami polskiego Kodeksu Karnego Skarbowego.